So we all needed a change of air. Postanowilismy sobie przede wszystkim, ze pojedziemy za sniegiem bo nasz trzylatek nie widzial go jeszcze nigdy, dziewczynki ze trzy razy a nawet my sami juz bardzo dawno. Sniegowe szalenstwa spodobaly nam sie do tego stopnia, ze musielismy je powto.

Chciałabym mieć taki charakter, że jeśli ktoś mi przyśle kiedyś gówno końskie w paczce, nie krzyknąć z odrazy, tylko się ucieszyć, że konik tu był. Pamiętam swój pierwszy raz w tramwaju. Przerażona usiadłam blisko okna, czytałam nazwy przystanków, liczyłam na którym wysiadam i ze zdziwieniem obserwowałam ludzi, którzy wygodnie się rozsiadają i oddają lekturze. Jak to w ogóle możliwe? Przecież przegapią swój przystanek! Jestem z Nowej Huty.

ZŁOTE MYŚLI MAMY WSPANIAŁEGO SYNKA I CÓRECZKI. Spójrz w oczy dziecka zobaczysz Boga. Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca - to miłość macierzyńska. Środa, 20 grudnia 2017.

Na wielki powrót muszę jeszcze trochę poczekać, ale semestr mam już zaliczony i zostało mi już ogarnąć mieszkanie po najeździe hunów. Co prawda każde wejście do kuchni wywołuje u mnie depresję, stany lękowe i zawał serca, ale mam nadzieję, że do końca tygodnia się z tym wyrobię.

Środa, 16 sierpnia 2017. Do jej napisania skłonił ją słynny obraz holenderskiego XVII-to wiecznego malarza Vermeera, przedstawiający młodą dziewczynę w turbanie i z perłowymi koczykami. Pisarka tak długo rozmyślała nad tym obrazem, aż wymyśliła historię życia tajemniczej dziewczyny. Środa, 9 sierpnia 2017. Robię je z włóczki akr.

I już do końca roku. Za sierpień 2015 - jedziemy z koksem. On i ja, czyli małżeński dialog.

Poniedziałek, 4 Maj 2015. Poniedziałek, 4 Maj 2015. Znad morza przywozi się miliony ziaren piasku. Znajduję je na dnie kieszeni, między drobnymi monetami, na pustym dnie portfela, we wszystkich kieszeniach kurtki i na dnie butów. Te miliony ziaren piasku, mimo starannej toalety i wielokrotnego prania i szorowania wszelkich zakamarków ciała, znajduje się jeszcze po wielu tygodniach, w najmniej spodziewanych momentach i miejscach.

I co napiszesz o Kątach na blogu? Zapytał pod koniec pobytu Współurlopowicz Główny. Jak to, co napiszę? Wykrzyknęłam wzburzona. Ale tak na serio Kąty Rybackie polubiliśmy na tyle, żeby planować tam wrócić. Są ładne plaże, są lasy, mało rowerów na trasach ale to chyba jeszcze się zmieni.